donderdag 16 mei 2013

18 april Castro-Cádavo

Om half zeven ben ik opgestaan iets na zeven uur vertrokken terwijl Raquel iets eerder vertrokken was.

Het was vochtig en mistig weer.
We moesten eerst 300 meter klimmen. Halverwege werd de route een onverharde weg
Ik volgde de onverharde weg en Raquel  volgde de autoweg.
Hoe hoger we kwamen des te mistiger het werd.
Na een stuk afdalen kwamen we bij een barretje en bespraken we hoever we zouden lopen.
Vlak voor dit barretje kwamen we een pelgrim tegen, die de noordelijke route volgde maar even was uitgeweken naar de route primitivo. (Waarom met dit weer? Koud en vochtig...)
En de terugwegrichting liep.

We kwamen overeen dat we niet naar Padron zouden gaan maar 23 km verder, de volgende plaats met een albergue.
We zouden immers al om 13 uur in Padron aankomen.
Daarnaast hadden we het idee dat de weg niet al te zwaar was, we overlegden onze plannen met de bareigenaar en deze vond dat het kon. (Bij een tocht van 45 km zeggen de meeste mensen dat  het toch wel ver is. Dit was hier niet het geval.)


In Padron raakten we elkaar kwijt, kocht ik wat eten en dronk ik in een drinkbarretjes wat en at eigen meegebracht eten. Vervolgens kwam ik de taxi met de 2 Spaanse pelgrims.. weer tegen, die ik gisteren ook al met de taxi verder gekomen waren.( Waarschijnlijk is de andere helft van deze Spaanse pelgrimsgroep nog wel aan het wandelen.)

Een flink stuk voorbij Padron kwam ik Raquel weer tegen, die ik even later weer uit het zicht verloor toen er even geklommen moest worden.
Hier stonden op een berg een aantal windmolens, waarvan er een een enorme herrie maakte.
Waarschijnlijk was er iets mis met een lager, want het piepte enorm....
(Niet gewacht tot het misging..)
Vervolgens kwam gelukkig net na een rust-, drink- en  eetpauze een stuk enorme steile helling.
Deze stond zelfs in de gids vermeld, maar had ik over het hoofd gezien bij het lezen van de route.
(Stond vermeld op het route kaartje en niet in de tekst. Daarnaast is er ook een kaartje van het hoogte- profiel.   Bij nader inzien moet er ergens een fout in de wandelgids staan. Tussen Paradavella en A Degolada is het een flink stuk "Zeer steile helling", terwijl het hoogte-profiel een daling aangeeft.)

Deze helling bleek voor mij op dit moment geen probleem te zijn, want 5 km verderop haalde ik Raquel in vlak voor Fonteniera.
In Fonteniera hebben we in een barretje wat gedronken voordat we aan het laatse stuk begonnen. (Stukje afdalen..)

De bareigenaar deelde op een gegevwen moment mede dat er nog meer pelgrims aankwamen.
Wel leuk als zo'n plaatselijke bewoner zo met de pelgrims meeleeft.
In dit barretje kwamen nog meer pelgrims aan die we ook even gesproken hebben.


Tenslotte bereiktten we de albergue van Cadabo/ Cadavo Balleira.
Gedouched en was het redelijk druk in de alberge met o.a. een Spaanse groep.

Iedereen had voor zijn eten voorzieningen getroffen omdat er een keukentje in de albergue was.
Ik besloot allen te gaan eten in een restaurant. Vorig jaar had ik de ervaring dat er meer in restaurants door pelgrims werd gegeten. Op deze route zijn de pelgrims meer met eigen eten op pad.
Altijd heb ik wel wat om te eten voor onderweg maar meestal geen hele maaltijden.

Na het eten nog even gepraat met de medepelgrims en vervolgens ging iedereen voor tienen onder zeil..
De meeste pelgrims zouden de volgende dag naar Lugo gaan (31 km)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten